ความแตกต่างระหว่าง Legend กับ Regent

Legend – Regent : ผู้ซึ่งกลายเป็นตำนาน

Portrait of Henri (1595-1632) Duke of Montmorency

หลายคนถามมาว่า เราสามารถอ่านออกเสียงภาษาอังกฤษ โดยดูจากตัวสะกดได้ไหม คำตอบคือได้แต่ไม่ทั้งหมด เพราะคำศัพท์บางคำอาจมีวิธีการออกเสียงที่แตกต่างไปจากตัวสะกดที่เราเห็น พูดถึงเรื่องนี้ ทำให้ผมนึกถึงคำศัพท์คู่นี้ ขึ้นมาได้ ขอเริ่มที่คำว่า

Legend (เล๊ เจ่นท์) แปลว่า “ตำนาน”

คำนี้เป็นคำนาม แปลว่า “ตำนาน” ถ้าใช้กับคน จะหมายถึง “คนที่มีชื่อเสียง หรือ คนที่กลายเป็นตำนาน” นอกจากนี้ คำว่า Legend ยังอาจหมายถึง “คำจารึก หรือ คำบรรยายใต้ภาพ” ได้อีกด้วย Legendary (เล๊ เจ่น ดารี่) เป็นคำคุณศัพท์ (Adjective) แปลว่า “ซึ่งกลายเป็นตำนาน หรือ ซึ่งน่าจดจำ” ที่ผมสนใจคำว่า Legend เพราะว่า มันมีอีกคำที่คล้ายๆ กันนั่นคือ

Regent (รี๊ เจ่นท์) แปลว่า “ผู้สำเร็จราชการ หรือ ผู้ว่าการ”

คำนี้เป็นคำนาม แปลว่า “ผู้สำเร็จราชการ หรือผู้ที่ทำหน้าที่แทนกษัตริย์” ในบางกรณียังอาจหมายถึง “ผู้ว่าการ” หรือถ้าใช้ในมหาวิทยาลัย จะหมายถึง “สมาชิกของสภามหาวิทยาลัย”

สิ่งที่น่าสนใจคือ Legend กับ Regent หลายคนมักออกเสียงเหมือนกัน ซึ่งอาจจะก่อให้เกิดความสับสนในการสื่อสารได้ เพราะจริงๆ แล้วสองคำนี้ ออกเสียงต่างกัน โดย Legend จะออกเสียงว่า (เล๊ เจ่นท์) คือ ออกเสียงหน้าว่า “เล๊” ขณะที่ Regent จะออกเสียงว่า (รี้ เจ่นท์) คือ ออกเสียงหน้าว่า “รี้” ความแตกต่างเล็กๆ น้อยๆ แบบนี้ เป็นสิ่งที่น่าเรียนรู้ เพราะหากออกเสียงผิด ชีวิตเปลี่ยน เอ๊ย ความหมายเปลี่ยนกันเลยทีเดียวครับ

อาจารย์บอม