เห็นร้านอาหารไทยหลายแห่งตั้งชื่อร้านเป็นภาษาอังกฤษโดยนิยมให้ลงท้ายด้วยคำว่า “Recipe” ส่วนตัวผมเอง เวลาเห็นคำนี้ทีไร อดไม่ได้ที่จะนึกถึงคำว่า “Receipt” เพราะสมัยก่อนนั้น ผมมักจะจำคำศัพท์สองคำนี้สลับกันไปกันมาอยู่เสมอ คิดเอาไว้ในใจนานแล้วว่าจะต้องเขียนเรื่องของสองคำนี้ให้ได้สักวัน เพื่อเตือนความจำตัวเองและแบ่งปันให้ผู้อื่นได้อ่านด้วย อย่ากระนั้นเลยเรามาดูกันเลยดีกว่า เริ่มที่คำว่า
Recipe (อ่านว่า เรส ซิ พี) แปลว่า ตำรับ หรือ สูตร (อาหาร)
คำนี้เป็นคำนาม แปลว่า “ตำรับ หรือสูตร อาหาร” ตัวอย่างประโยคเช่น Do you have a recipe for a Cheese Cake? คุณมีสูตรทำชีสเค้กไหม? หรือจะแปลว่า “วิธีการ” ก็ได้ เช่น a recipe for success = วิธีการนำไปสู่ความสำเร็จ อย่างไรก็ตาม หากคำนี้ใช้ในวงการหมอหรือสาธารณสุข จะแปลว่า “ใบสั่งยาของแพทย์” ส่วนอีกคำที่สะกดคล้ายๆ กันกับคำนี้ คือ
Receipt (อ่านว่า รี ซีท ) แปลว่า ใบเสร็จ
คำนี้เป็นคำนาม แปลว่า “ใบเสร็จรับเงิน” บางครั้งอาจแปลว่า “เอกสารที่เกี่ยวข้องกับการรับสินค้า” ก็ได้ อย่างเช่น ใบประทวนของชาวนา ที่กำลังมีปัญหากันอยู่นี่ ภาษาอังกฤษใช้คำว่า “Warehouse Receipt” (อ่านว่า แวร์เฮ้าส์ รีซีท) แปลว่า “ใบประทวน หรือใบรับสินค้าเข้าคลัง”
จะเห็นได้ว่าตัวสะกดของทั้งสองคำนี้ ใกล้เคียงกันมาก แต่การออกเสียงยังมีความต่างกันอยู่ พอช่วยให้เราแยกได้ว่าคำไหนแปลว่า “ตำรับอาหาร” คำไหนแปลว่า “ใบเสร็จรับเงิน” ในฐานะผู้สนใจใฝ่รู้ในภาษาอังกฤษ เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องรู้ซึ้งถึงความแตกต่างระหว่างของคำในลักษณะเช่นนี้ เพราะคำศัพท์แนวๆ นี้ ทำให้หลายคนต้องตายน้ำตื้น สะกดผิด แปลผิดกันมานักต่อนักแล้วครับ